Λουλούδια και χρώμα

Λουλούδια και χρώμα το καλοκαίρι του 2014!!

από ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΡΓΑΡΗ

  Το καλοκαίρι είναι κοντά. Ανανεώστε την διάθεσή σας προσθέτοντας καινούρια κομμάτια στην συλλογή σας. Πάλ χρώματα, σιέλ, ροζ της τσίχλας, πράσινο σμαραγδί, κίτρινο εκτυφλωτικό, με επιρροές από την δεκαετία του '60 -'70, φουτουριστικά σχέδια Πικάσο, Μπράκ, Ματίς. Τα ρούχα εικονίζουν έργα τέχνης, οι φόρμες είναι απλές για να μη χαλάνε οι πίνακες.

  Συνδυάστε φλοράλ με φλοράλ αλλά με μονόχρωμα αξεσουάρ ή nude. Διαχρονικός χρωματικός συνδυασμός  το άσπρο μαύρο με μικρές γεωμετρίες και κάθετες ή οριζόντιες ρίγες.  Οι γραμμές λιτές και τα αξεσουάρ απλώς σιγοντάρουν . Οι τσάντες, το πιο δυνατό κομμάτι του καλοκαιριού, είναι είτε μεγάλες με έντονα σχέδια ή μικρά clutch με πλούσια κρόσσια για μοναδική κίνηση. Οι γυναίκες δείχνουν πιο σικ, γεμάτες προσωπικότητα…

 Να θυμάστε πάντα ..Ο,τι και αν φορέσετε, η κομψότητα και η γοητεία κάθε γυναίκας αντικατοπτρίζει τον εσωτερικό της κόσμο. Αισθανθείτε ωραία με το σώμα σας και το πρόσωπό σας και να είστε σίγουρες ότι θα ανταμειφθείτε.

Tα φαντάσματα

Tα φαντάσματα

Από Φωτεινή Μάργαρη

Ζουν ανάμεσα μας. Τους βλέπουμε καθημερινά να κοιμούνται καταμεσής στα πεζοδρόμια με κρύο, με ζέστη, πολλές φορές ανήμποροι να μιλήσουν, απλώς σε κοιτούν βουβά. Είναι η καινούρια τάξη των Ελλήνων. Οι άστεγοι. Δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας, παρουσιάζεται η "νέα γενιά των αστέγων", άτομα  που μέχρι πρότινος είχαν ένα επαρκές -ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο και δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα ψυχικής υγείας ή κάποιας μορφής εξάρτησης. Πρώην οικογενειάρχες, πρώην εργάτες, πρώην ελεύθεροι επαγγελματίες. Προ κρίσης.

Τώρα άνεργοι, άστεγοι  ζουν βιώνοντας τον αποκλεισμό, την καθημερινή αβεβαιότητα και την ντροπή, χωρίς αξιοπρέπεια. Με μία αγωνία σιωπηλή και αόρατη. Ζουν χωρίς τα αυτονόητα για τους περισσότερους ανθρώπους. Φαγητό, ύπνος, μπάνιο. Οι άνθρωποι χωρίς σπίτι είναι μία πραγματικότητα που ίσως ήρθε ο καιρός να σταματήσουμε να αγνοούμε και να προσπερνάμε…

Ας γίνουν μέρος της σκέψης και της καθημερινότητάς μας. Είναι η ελάχιστη χειρονομία ανθρωπιάς και πολιτισμού που τους οφείλεται.